Yazan : Şadi Evren ŞEKER

ismini boru hatlarının işleyişinden alan yaklaşım, kısaca bir işlem borunun sonundayken, borunun başından yeni bir işin konulabileceğini anlatmaktadır.

Buna göre örneğin bir işin (process) çalışması için 4 farklı safhadan geçmesi gerekiyor olsun:

Fetch (almak)

Decode (algılamak)

Execute (çalıştırmak)

Store (saklamak)

Bu dört safhanın her birisi her işlem için tekrarlanacaktır. Yani örneğin P1 isimli işlem sırasıyla Fetch, Decode, Execute ve store aşamalarından geçecektir.

Bu durum bize her aşamada ayrı bir işlemi çalıştırmak gibi bir avantaj doğurur. Aşağıdaki temsili resimde bu durum açıklanmıştır:

Yukarıdaki tabloda, zaman en solda gösterilmiştir. Yani anlık olarak T1 zamanından sonra T2 zamanı gelmektedir. Bu akışda göre en üstte olan ilk satırda sisteme P1 işlemi alınmaktadır. İkinci zamanda (T2) ise P1 işlemi decode aşamasına geçtiğinde P2 işlemi sisteme alınarak Fetch edilmektedir.

Bu işlem böylece devam etmekte en sonunda T5 zamanında P1 işi bitirilmiş, P2 işi Store edilmekte iken P5 işi işlenmeye başlanarak fetch edilmektedir.

Görüldüğü üzere yapılacak iş 4 aşamaya bölündüğünde aynı anda 4 farklı iş işlenmektedir. Bu işleme yöntemi sanki bir borudan akar gibi (örneğin T5 anında, P1 borudan (pipeline) çıkmış, P2 borunun bir ucunda P5 ise diğer ucunda gibi düşünülebilir) olduğu için bu sisteme borulama (pipelining) ismi verilmiştir.

Günümüz işlemci mimarilerinde de oldukça yaygın olarak kullanılan bu yaklaşım sayesinde işlem gücünün arttırılması mümkündür.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir