Yazan : Şadi Evren ŞEKER
Matematikte iki vektörün birbirine dik olması durumuna ortogonal (dik) yöney (vector) ismi verilir.
Bilgisayar bilimlerinde ve felsefede iki kavramın birbirine etkisinin 0(sıfır) olması anlamında kullanılır. Yani kabaca bu iki vektörün ortak bir izdüşümü söz konusu değildir. Şayet vektörler dik olmasaydı bir vektörü diğerinin trigonometrik fonksiyonu (örneğin sinüs veya kosinüs) katsayısı olarak yazmak mümkün olurdu.
Örneğin bir insanların boyları ve kazandıkları maaş arasında hiçbir bağlantı yoktur. Şayet bu iki veriyi bir düzlem üzerinde göstermek isteseydik maaş ve boy iki farklı boyut (eksen) olacaktı.
Buna karşılık insanların boyları ve kiloları arasında tam olmasa da bir bağlantı vardır. İnsanların boyu uzadıkça kilosu artar (Artmayada bilir ama genelde artar) dolayısıyla bu iki vektör arasında bir bağlantı olması söz konusudur.
Yukarıdaki örneği modellemek için iki vektörün kullanılmasının yanında olayları ve modellemeleri açıklamak için de kullanılabilir. Örneğin a fonksiyonu b fonksiyonu ile ortogonaldir demek bu iki fonksiyon birbirini hiç etkilemiyor demektir.
Ayrıca bilgisayar grafiklerinde kamera açısına bir şeklin izdüşümünü belirlerken tam dik olarak izdüşümünün alınması anlamına gelen orthogonal projection (dik izdüşüm) kavramıda bu anlamdadır.