Yazan : Şadi Evren ŞEKER
Bağlam yönelimli (aspect oriented) programlamada kullanılan terimlerdendir. Anlam olarak programda bulunan bir kontrol noktasının bir veya daha fazla bağlamın etkisinde olduğu nokta demektir.
Bu anlamda bir kodda bulunan bütün satırlar birleşim noktası (joinpoint) olabilir ancak bu yaklaşım bağlam yönelimli programlama açısından doğru olmaz. Daha doğrusu bütün olası birleşme noktalarından en mantıklı ve optimum noktaları almaktır. Ayrıca bilinmelidir ki aynı sonucu veren iki farklı birleşim noktası kümesi almak mümkündür.
Birleşim noktalarının çeşitleri
Bağlam yönelimli programlama yaklaşımı yapı olarak nesne yönelimi programlamanın üzerine kurulu olduğu için birleşme noktaları da nesne yönelimli programlama öğelerinden oluşacaktır. Örneğin nesne yönelimli programlamada kullanılan metotlar, yapıcılar (constructors), istisnalar (exceptions) veya özellikler aday birer birleşim noktasıdır.
Örneğin metotların birer birleşim noktası olarak görülmesi aslında metotların bir programın çalışma akışının parçası olmasından kaynaklanmaktadır. Yani bir programı belirli sayıdaki metotun belirli bir sırayla çağrılması olarak düşünmek mümkündür. Bu çalışma sırasında bir metot başlar çalışır ve biter. Dolayısıyla metotların başlaması, çalışması veya bitmesi birer birleşim noktası (join point) olabileceği gibi metotun tamamı da bir birleşim noktası olabilir.
Benzer şekilde bir istisna (exception), üretilerek fırlatılan (throw) bir yapıdadır. Dolayısyla bir istisnanın fırlatıldığı veya yakalandığı (catch) noktların ikisi de sık kullanılan birleşme noktlarıdır.